I HEARD THE BELLS ON CHRISTMAS DAY

Ik hoorde de kerstklokken luiden, zij speelden de oude, bekende kerstliederen.
En liefelijk en teer spraken hun liederen over vrede op aarde en in mensen een welbehagen.
En de klokken luiden, zij zingen als in een koor: Vrede op aarde.
In mijn  hart hoor ik hen : Vrede op aarde, en in mensen een welbehagen.

Ik boog mijn hoofd in wanhoop en zei tot mijzelf : er is geen vrede op aarde.
De haat is sterk en bespot de liederen over vrede op aarde en in mensen een welbehagen.
Maar de klokken luiden : vrede op aarde, wij zingen als een koor : vrede op aarde.
Hoort iemand ze? Vrede op aarde en in mensen een welbehagen.
Toen klonken de klokken luider en intenser :God is niet dood, noch slaapt Hij.
Het kwaad zal falen, het goede zal overwinnen met vrede op aarde en in mensen een welbehagen.

Dan gaan ze luidend en zingend op weg, de wereld wentelt om van nacht naar dag,
1 stem, 1 klokgelui, 1 ongelooflijke melodie van vrede op aarde en in mensen een welbehagen.
Met onze harten horen wij de klokken, vrede op aarde en in mensen een welbehagen, Open je hart en luister naar hen, zij zingen net zo als de engelen :VREDE OP AARDE,EN IN MENSEN EEN WELBEHAGEN!